 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Восень спускаецца шэраю хмараю‚
Вецер у стрэхі гудзе‚
Сум неадчэпнаю цяжкаю мараю
Поўніць дакучлівы дзень.
Прагна імкнецца душа супакоіцца‚
Воддаль ад чырвань-багны‚
Ды на чужыне чужая ваколіца‚
Людзі - чужыя сыны.
Тут не пачуць ні спагады слоў ласкавых‚
Ні спачуцьця‚ ні пяшчот;
Зоркі?.. І тыя ня йскрацца нам краскамі‚
Ня усьміхнецца завод.
Ногі крывавяцца сьцежкай жабрачаю‚
Ў думках гаротны наш Край.
Маткі няшчасныя давяцца плачамі;
Ў сэрцы - балючы адчай.
Родны народ наш пакутуе ў роспачы‚
Рвецца зь ярма‚ з ланцугоў;
Гойсаюць каты крывавыя поначы‚
Нішчаць Краіны сыноў.
Ды ўжо даволі народу пакутаваць!
Хутка надыйдзе пара:
Дымам разьвеюцца ворагі лютыя‚
Сьветлая ўзыйдзе зара.
Парыж - Францыя, жнівень 1950 г.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
